Alibaba နဲ႔ဂ်က္မား

အလီဘာဘာနဲ႔ ခိုးသား(၄၀) ဆိုတဲ့ ကမ႓ာေက်ာ္
အာရပ္ပံုျပင္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ေနာက္ထပ္ ကမ႓ာေက်ာ္တာကေတာ့ အလီဘာဘာ( Alibaba) ဆိုတဲ့ တ႐ုတ္ကုမၸဏီျဖစ္ပါတယ္

အလီဘာဘာဆိုတာ အင္တာနက္ online ေပၚကေန ပစၥည္း မွာယူ၊ဝယ္ယူလို႔ရတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ေယဘုယ်အေနနဲ႔ဘဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္

 ကုန္သည္လုပ္မယ့္သူဟာ ကုန္ေရာင္း၊ကုန္ဝယ္အေၾကာင္းကို ေကာင္းစြာ နားလည္ထားရပါမယ္။ နားမလည္ဘဲနဲ႔ လုပ္ရင္ အရွံုးနဲ႔ဘဲရင္ဆိုင္ရမွာပါ။ ကားပစၥည္းေရာင္းမယ့္သူဟာ ကားပစၥည္းအေၾကာင္းကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ နားလည္ထားရပါမယ္။ ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ပါလို႔ ဆိုၾကျပန္တယ္

Alibaba ကိုတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဂ်က္မား(Jack Ma ) ကေတာ့ ကမ႓ာေက်ာ္အင္တာနက္ ကုမၸဏီႀကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့ေပမယ့္ အင္တာနက္အေၾကာင္းကို လံုးဝမသိတဲ့ သာမန္ေက်ာင္းဆရာတေယာက္သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ အလီဘာဘာနဲ႔ ဂ်က္မားအေၾကာင္းက စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ပံုျပင္တပုဒ္ကို ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ

ဂ်က္မားက ဘယ္သူလဲ? အလီဘာဘာကိုတည္ေထာင္သူ ဂ်က္မားရဲ႕ အမည္ရင္းက “မားယြန္း” ျဖစ္ပါတယ္။ မားယြန္းကို ၁၉၆၄ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၀ရက္ေန႔က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕ရဲ႕ အေနာက္ေတာင္ဖက္ မိုင္တရာအကြာမွာရွိတဲ့ ဟန္ဂ်ိဳၿမိဳ႕ေလးမွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ တ႐ုတ္ဘာသာအရဆိုရင္ မား ဆိုတာက “ ျမင္း”လို႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး ယြန္းဆိုတာက “ တိမ္”လို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ အျပည့္အစံု ဘာသာျပန္ရရင္ “ တိမ္ၫြန္႔ တတ္စားေသာ ျမင္းကေလး” ေပါ့။ မားယြန္းမွာ အကိုတေယာက္နဲ႔ ညီမတေယာက္ရွိပါတယ္

 မိခင္က စက္ရံုတခုမွာ ကုန္ထုတ္သမျဖစ္ၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူကေတာ့ ဟန္ဂ်ိဳဓာတ္ပံုအသင္းရဲ႕ ဓာတ္ပံုဆရာတေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ မားယြန္းဟာ ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာခဲ့ရတဲ့အတြက္ အဂၤလိပ္စာသင္ယူခ်င္တဲ့ သူ႔ရဲ႕အိမ္မက္က ျပည့္ဝမလာခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ ဂုဏ္ေဆာင္ West Lake ေၾကာင့္ ကမ႓ာလွည့္ခရီးသည္ေတြဟာ ဟန္ဂ်ိဳၿမိဳ႕ကို တဖြဲဖြဲေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကပါတယ္။ မားယြန္းရဲ႕ အိမ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ျဖစ္လာတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ သူဟာ မနက္အေစာႀကီး အိပ္ရာထ မိနစ္(၄၀) ၾကာ စက္ဘီးနင္းၿပီး ဟန္ဂ်ိဳၿမိဳ႕လည္ေခါင္က တိုးရစ္ေတြေနတဲ့ တည္းခိုေနတဲ့ ဟိုတယ္ကိုသြားတယ္။ ၿပီးသူက တိုးရစ္ေတြကို ဝက္စ္လိတ္ခ္ေရကန္ႀကီးဆီေခၚသြားၿပီး ပိုက္ဆံမယူဘဲ အလကား လိုက္ပို႔ရွင္းျပေပးတယ္။ သူတို႔ကလည္း မားယြန္းကို အဂၤလိပ္စာနဲ႔ စကားေျပာကို အလကား သင္ေပးၾကတယ္။ ဒီအလုပ္ၿပီးမွ သူက ေက်ာင္းသြားပါတယ္။ ဒီအလုပ္ကို သူဟာ ၉ ႏွစ္တိုင္တိုင္ မိုးရြာရြာ၊ ေနပူပူ၊ ႏွင္းေတြ ထူထူထဲထဲက်ေနလည္း မပ်က္မကြက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။   အေမရိကန္တိုးရစ္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတေယာက္က သူ႔နာမည္ရင္း မားယြန္းကို ေခၚရခက္လို႔ဆိုၿပီး ဂ်က္မားလို႔ေပးခဲ့တာပါ။ အဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး တိုးရစ္ေတြက သူ႔ကို မားယြန္းလို႔ မေခၚၾကေတာ့ဘဲ ဂ်က္မားလို႔ဘဲ ေခၚၾကပါေတာ့တယ္။ တခ်ိန္မွာ ကမ႓ာေက်ာ္လာမယ့္ ဂ်က္မားဆိုတဲ့ အမည္ဟာ စတင္ေပါက္ဖြားလာခဲ့ပါၿပီ

ဂ်က္မားက အလီဘာဘာကို မတည္ေထာင္ခင္ ဘာေတြရင္ဆိုင္ခဲ့ရလဲ? ဒီအခ်က္ကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ သူဟာ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုရာမွာ သခ်ၤာဘာသာအတြက္ အမွတ္(၁၂၀) ေပးတာ ၁မွတ္ဘဲရခဲ့ပါတယ္။ တကၠသိုလ္တတ္ခ်င္တဲ့ အိမ္မက္ေတြပ်က္ျပယ္သြားတဲ့အတြက္ ဟိုတယ္တခုမွာ စားပြဲထိုးဝင္ေလွ်ာက္တယ္။အရပ္ပုလို႔ဆိုၿပီး အလုပ္မရဘူး။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ထဲ ေလွ်ာက္ျပန္ေတာ့လည္း လူေကာင္ေသးလို႔ဆိုၿပီး အေရြးမခံရျပန္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ျပန္ေျဖပါတယ္။ သခ်ာၤဘာသာမွာ (၁၉) မွတ္ထိေတာ့ ရခဲ့ေပမယ့္ ဒုတိယအႀကိမ္ က်ရွံုးခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ကုမၸဏီ(၁၁)ခုမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္ခဲ့ေပမယ့္ အကုန္လံုးက ပယ္ခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ပထမဆံုး လာဖြင့္တဲ့ အေမရိကန္ၾကက္ေက်ာ္ဆိုင္KFCမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္တယ္။ ေလွ်ာက္ထားသူေပါင္း ၂၄ေယာက္မွာ သူကလြဲလို႔ က်န္၂၃ေယာက္စလံုး အေရြးခံရပါတယ္။ အရွံုးေတြနဲ႔ ဆက္တိုက္ ၾကံဳေတြ႕ေနရေပမယ့္ ဂ်က္မားက လံုးဝစိတ္ပ်က္မသြားပါဘူး။ သူဟာ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း ေခ်းဂ်န္႔တကၠသိုလ္ကိုသြားၿပီး သခ်ၤာဘာသာရပ္ဆိုင္ရာပံုေသနည္း၊ ေဖာ္ျမဴလာေတြကို သြားေရာက္ က်က္မွတ္ေလ့လာပါေတာ့တယ္။ အလြတ္ရတဲ့အထိ ႏႈတ္ကရြတ္က်က္သလို စာရြက္ေပၚမွာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေရးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သခ်ၤာဘာသာမွာ(၈၉) မွတ္နဲ႔ ရရွိၿပီးတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲပို တတိယအႀကိမ္မွာ ေအာင္ျမင္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာရပ္အားလံုးရဲ႕ စုစုေပါင္းရမွတ္ဟာ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမွတ္ထက္ ၅မွတ္ေလ်ာ့နည္းေနလို႔ တ႐ုတ္ျပည္က ေလးႏွစ္ၾကာ တတ္ရမယ့္ နာမည္ႀကီး တကၠသိုလ္ေတြမွာ တတ္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ ႏွစ္ႏွစ္ကေန သံုးႏွစ္ၾကာဘဲ တတ္ရမယ့္ ေကာလိပ္မွာဘဲ တတ္ခြင့္ရပါတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဟန္ဂ်ိဳ ဆရာျဖစ္သင္တကၠသိုလ္က လက္ခံမယ့္ အမ်ိဳးသားဦးေရ မျပည့္တာေၾကာင့္ ဂ်က္မားကို လက္ခံလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီတကၠသိုလ္ဟာ ဟန္ဂ်ိဳၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ႀကီး တကၠသိုလ္ေတြမွာ စာရင္းမပါဘဲ ဒုတိယ၊ တတိယအဆင့္မွာဘဲ ရွိပါတယ္

  ဂ်က္မားဟာ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ေတာ့လည္း တလမွ ေဒၚလာ၂၀ေအာက္ဘဲရပါတယ္။ သူဟာ ကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္း မသိသလို ပ႐ိုဂရမ္စာေၾကာင္းတေၾကာင္းေတာင္ မေရးခဲ့ဖူးပါဘူး။ အသက္(၃၀) အရြယ္မွာ  အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေခတၱေရာက္သြားတဲ့အခါက်မ အင္တာနက္ဆိုတာကို ျမင္ဖူး၊ ေတြ႕ဖူးခဲ့တာပါ။ ေနာက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ မိဘေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအဝိုင္းေတြကလည္း စီးပြားေရးသမားေတြ မဟုတ္လို႔လည္း သူဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအေၾကာင္း ဘာမွ မသိပါဘူး။ 

I ❤ Steemit

https://steemit.com/@toptenmotivation