อรุณสวัสดี วันอังคาร ทุกๆคนชาว steemit นะค่ะ

สุขสำราญ ทั้งกายใจ คิดสิ่งใดได้หวัง โชคดี มีสุข สมปรารถนา......  เรื่องโง่ในฤดูร้อน ป้าเมมกรีดเสียง นี่ละเรื่องโง่ในฤดูร้อนของฉันไง แล้วเธอก็มัวแต่พูดถึงชัยชนะของตัวเองอยู่ได้ คิดสิว่าฉันควรจะทำอย่างไรดี ว่าแล้วป้าก็กัดเล็บชึ่งเคลือบสีอย่างดี ก็อย่างที่ฉันกำลังจะพูดนั่นแหละจ้ะ ทีรัก เวราวางท่าเย่อหยิ่ง ตอนที่ฉันเล่นเป็นท่านผู้หญิงเอสเมน่ะ ชาเนลเป็นคนออกแบบเครื่องแต่งตัวทุกชิ้นนะยะ แล้วเธอก็บอกฉันว่า เชรี สร้างทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วก็ถูกของเธอ ยังจำฉากสุดท้ายที่ฉันอยากสวมชุดดำ แต่ชาเนลบอกว่า เชรี สำหรับฉากนี้เธอต้องสวมชุดสีเทา มันเป็นวันที่มืดทึบ หม่นมัว ใส่ชุดสีเทาโดยมีสีดำแชมพอเป็นเลาๆ ว่าไว้ทุกข์จะเหมาะกว่า แล้วให้ตายสิ ฉันจะไม่มีวันลื่มที่บรูคส์แอ็ตคินสัน พูดถึงชุดนั้นเลย ทำไมน่ะหรือ ก็เพราะมันช่วยยกฐานุละครห่วยๆให้อยู่ในระดับเดียวกับละครของเชกสเบียร์ได้เลยไงจ้ะ เอาละขอจบแค่ก่อนถ้ามีโอกาสดีๆเอามาเขียนต่อ เรื่องคุณป้าเปรียวนะค่ะ หวังทุกคนคงยังติดตามอ่านดูต่อ ถ้าหากว่าไม่ชอบหรือว่าชอบก็บอกกันด้วยนะคะ