Cytując Aleksandra Łurię:

"Wyższe formy świadomej działalności człowieka opierają się zawsze na środkach zewnętrznych (np. supełek na chusteczce, który zawiązujemy, aby zapamiętać potrzebną treść; zestawy liter, które zapisujemy, aby nie zapomnieć jakiejś myśli; tabliczka mnożenia, którą posługujemy się przy operacjach rachunkowych itp.). Te historycznie ukształtowane środki są istotnymi czynnikami w tworzeniu związków między poszczególnymi częściami mózgu — za ich pomocą te części mózgu, które uprzednio działały samodzielnie, stają się ogniwami jednego systemu funkcjonalnego.
Mówiąc obrazowo, można stwierdzić, że ukształtowane historycznie środki służące organizacji zachowania człowieka zawiązują nowe „węzły" w jego mózgowej działalności i właśnie istnienie takich funkcjonalnych „węzłów" lub, jak niektórzy je nazywają, „nowych funkcjonalnych organów" jest ważną cechą, odróżniającą funkcjonalną organizację mózgu człowieka od mózgu zwierząt. Właśnie ten aspekt budowy układów funkcjonalnych mózgu człowieka nazwał L. S. Wygotski zasadą „ekstrakortykalnej" organizacji złożonych funkcji psychicznych, rozumiejąc pod tym niecodziennym terminem tę okoliczność, że kształtowanie się wyższych postaci świadomej działalności człowieka zawsze następuje na podstawie wielu zewnętrznych pomocniczych narzędzi lub środków."

Przyswojenie nauka czytania i pisania jest właśnie takim nowym układem funkcjonalnym, co oznacza, że wcześniej niepowiązane lub słabo powiązane obszary mózgu zawiązują ścisłe ścieżki specjalistyczne, które są uruchamiane podczas właśnie czytania i pisania. Co ciekawe, obszary mózgu odpowiadające za fonologię znacznie różnią się np. u Włochów i Francuzów, gdyż w języku włoskim zawsze te same znaki mają te same brzmienie, natomiast we francuskim (a także w angielskim) ten sam zestaw znaków może mieć różną głoskę w zależności od kontekstu/umiejscowienia w wyrazie/wyjątków językowych itp. (w angielskim np. "u" czytamy zupełnie inaczej w wyrazie "cut" a inaczej w "urine"). Tak więc obszary w mózgu odpowiadające (bodaj będzie to ośrodek Brocki) za powiązanie liter czy sylab z konkretnymi dźwiękami będzie znacznie bardziej rozbudowany i po prostu większy u Francuzów! Podobne różnice występuję w zależności od spektrum dźwięków używanych przez różne języki np. języki słowiańskie wykorzystują bardzo szerokie spektrum częstotliwości (prawie pełnie możliwości), ale już francuski bardzo wąskie (pic related).

Dlatego francuzom jest o wiele trudniej nauczyć się innych języków, a przynajmniej poprawnej wymowy i rozumienia ze słuchu, gdyż po prostu fizycznie ich mózg dostosował się do o wiele mniejszego spektrum częstotliwości i SŁYSZĄ MNIEJ niż inne narody! (Najwięcej słyszą noworodki, gdyż one mają jeszcze niezróżnicowaną wrażliwość na konkretne dźwięki języka, częstotliwości są ucinane wraz z rozwojem).

Wracając do Łurii - te nowe układy funkcjonalne "zawiązane" w mózgu sprawiają, że możemy je wykorzystywać w setkach różnych kontekstów i mają kluczowy wpływ na rozwój inteligencji, a nawet świadomości i tego jak jest ona strukturyzowana, jak wpływa na myślenie, formułowanie planów, logicznych wniosków z przeżytych doświadczeń itp. Także owszem, nauka mowy, ale też czytania i pisania jest niesamowicie ważna dla rozwoju człowieka i nie chodzi tylko o banalny fakt, że bez tego nie przeczytamy książki z wartościową wiedzą, ale właśnie ze względu na niesamowity skok jakościowy w rozwoju psychicznym gdy tę umiejętność nabędziemy. Tak chciałem rozwinąć temat do artykułu ;)