---

kapitanpolak (56) in tematygodnia • 7 years ago (edited)

7 years ago by kapitanpolak (56)

Authors get paid when people like you upvote their post.
If you enjoyed what you read here, create your account today and start earning FREE STEEM!

Sort Order:

Trending

[-]

dhcomburendo (36) · 7 years ago

Rozumiem trudność tej sytuacji, ale wydaje mi się, że zwykle odejście od Boga na skutek takich przeżyć ma swoje źródło w niewłaściwym pojmowaniu wiary. Śmierć jest koniecznością i czeka każdego, a i cierpienie, zarówno fizyczne, jak i duchowe, jest pisane wielu ludziom. Nie jest tak, że jeśli jesteś katolikiem, to Bóg zapewni ci szczęśliwe i bezbolesne życie. To co daje nam wiara, to nadzieja, że nawet w obliczu śmierci nie jesteśmy na przegranej pozycji.

A co do nieścisłości i sprzeczności w religii, to ciekaw jestem szczegółów.

$0.02

4 votes

[-]

kapitanpolak (56) · 7 years ago (edited)

$0.00

[-]

dhcomburendo (36) · 7 years ago

Ja wierzę dlatego, że wierzę w zmartwychwstanie Chrystusa. I to jest moim zdaniem jedyny argument przemawiający za tym, że moja wiara ma sens. Gdyby ktoś kiedyś dowiódł, że zmartwychwstanie nie miało miejsca, to stałbym się sceptykiem.
Co do modlitwy, to zawsze miałem problem z modlitwą o jakieś doczesne korzyści (zdrowie, pieniądze, powodzenie w życiu). Ja modlę się tylko o to, żebym był w stanie sprostać codziennym trudom i stawać się coraz to lepszy.

Jest taki fragment "Twierdzy" A. de Saint-Exupery, pod którym podpisuję się obiema rękami:
"A przecież miłości uczysz się wtedy, kiedy miłości ci brak.
I błękitnego pejzażu twoich gór uczysz się właśnie wśród skał, kiedy wędrujesz
ku grzbietowi, a Boga uczysz się tylko ćwicząc się w modlitwach, na które nie ma
odpowiedzi. Bo tylko to da ci pełnie˛ i nie rozmieni cię na drobne, co osiągniesz
poza codziennym biegiem dni, wtedy gdy twój czas zamknie się koliście i kiedy
przestaniesz się stawać, a dozwolone ci już będzie być."

$0.00

2 votes

[-]

minprawdy (56) · 7 years ago

Nie wierzyć w życie po śmierci to trochę beznadziejnie. Ja wierzę, że moje babcie gdzieś tam żyją. I to w znacznie lepszej rzeczywistości, niż ta, którą mamy tu. W ogóle wiara w nieśmiertelną duszę znacznie pomaga w pogodzeniu się ze śmiercią, której przecież nie da się oszukać. Każdy prędzej czy później umrze. W perspektywie wieczności moment śmierci jest w sumie zupełnie bez znaczenia. Rok, 10 lat czy 100 lat na osi czasu wszechświata to w zasadzie jedno i to samo. Zaledwie chwila. Nu wot, jeden przystanek na bardzo długiej trasie...

$0.00

2 votes

[-]

dhcomburendo (36) · 7 years ago

Taka argumentacja jest raczej słaba: "Wierzę, bo łatwiej jest żyć z takim założeniem". Na pewno nie wystarcza komuś, kto wątpi i stara się dochodzić do prawdy.

$0.00

[-]

minprawdy (56) · 7 years ago

Taka argumentacja jest raczej słaba, ale ja takiej nie użyłem. Napisałem, że łatwiej jest wierzącym pogodzić się ze śmiercią. O motywach wiary nie wspominałem ani słowem.

$0.00

1 vote

[-]

kapitanpolak (56) · 7 years ago (edited)

$0.00

[-]

bartheek (63) · 7 years ago

Bardzo smutny i poruszający tekst.

Muszę przyznać, że straciłem wiarę w bardzo podobnych okolicznościach. W grudniu minie 20 lat kiedy zmarł na raka mój dziadek. Choroba zaatakowała szybko, trzy miesiące i dziadka już nie było. Odszedł 11 dni przed Bożym Narodzeniem. Po tym wydarzeniu przestałem wierzyć w Boga i chodzić do kościoła. Jednocześnie ból i żal mieszały się z wściekłością. Nikomu nie życzę straty bliskiej osoby w ten sposób.

$0.00

1 vote

[-]

prawdawtvmowili (53) · 7 years ago

Gdzieś tak około roku temu miałem ogromne załamanie wiary, wątpliwości i pytania na które nie mogłem znaleźć odpowiedzi. Zmieniło się we mnie to, po jednej Mszy Świętej. Każdego z Was tutaj, który ma możliwość zapraszam na Mszę w każdą 3 sobotę miesiąca na Przeprośną Górkę do Siedlca pod Częstochową.

"Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. "

$0.00

1 vote

[-]

mmmmkkkk311 (63) · 7 years ago

I just upvoted You! (Reply "STOP" to stop automatic upvotes)

$0.00

1 vote

[-]

banditplaygame (25) · 7 years ago

Naprawdę bardzo wzruszający tekst. Bardzo współczuję że musiałeś przez takie coś przechodzić. Mam nadzieję że ścieżka którą obrałeś wyjdzie aby tylko na dobrze.

$0.00

1 vote

[-]

kapitanpolak (56) · 7 years ago (edited)

$0.00

[-]

kusior (56) · 7 years ago

Bardzo smutny post... Boleję nad tym, że odszedłeś od wiary. Ale takie przypadki się niestety zdarzają. Mój znajomy przeżył podobną sytuację. Tylko u niego najpierw zaczęły się pojawiać wątpliwości co do wiary, gromadziło się wiele pytań bez odpowiedzi, a śmierć jego babci było wydarzeniem, po którym ostatecznie porzucił wiarę.

Ale czy bez wiary jest Ci łatwiej? Dla mnie odrzucanie Boga, przyjęcie, że jego nie ma, jest też czymś w rodzaju odbierania sobie nadziei. Wydaję mi się, że łatwiej jest żyć z myślą, że po śmierci może jeszcze czekać coś wspaniałego...

$0.00

1 vote

[-]

kapitanpolak (56) · 7 years ago (edited)

$0.00

1 vote

[-]

grecki-bazar-ewy (63) · 7 years ago

Smutny ale głęboki, przepełniony miłością i tęsknotą tekst. Byłam podobnie rozczarowana gdy pierwszy raz w życiu umarła bardzo bliska mi osoba, bo nie da się chyba skutecznie przygotować nikogo,( zwłaszcza kogoś młodego) do śmierci.

Może spodoba Ci się mój tekst, publikowany dużo wcześniej o którym przypomniałam sobie czytając Twój wpis, jest też o ukochanej Babci.
https://steemit.com/polish/@grecki-bazar-ewy/pozegnanie
Pozdrawiam :)

$0.00

1 vote

[-]

assayer (59) · 7 years ago

Dzięki za ten niezwykły, szczery tekst.

Prosta sprzeczność pomiędzy miłością Boga a bezsensownym cierpieniem na świecie prawdopodobnie zrodziła więcej ateistów, niż wszystkie polemiki z teologiami wszystkich czasów. Zwłaszcza od kiedy mamy teorię ewolucji, z której cierpienie i bezsens wynikają bardzo logicznie - ewolucja po prostu losowo przebiera w genach, czasem wyjdzie korzystna mutacja, ale najczęściej masakra.

Choć jestem ateistą przyjaznym, tego progu nie potrafię dla wierzących obniżyć...

$0.00

1 vote

[-]

tomeknguyen (49) · 7 years ago

Sensem cierpienia jest z moich obserwacji wybaczenie. Ból nie bierze się znikąd. Istnieją procesy psychosomatyczne, które blokują przepływ energii w ciele i powodują dysfunkcje całego układu. Ale bardzo często ludzie wypierają trudne emocje i nie chcą pamiętać traumatycznych doświadczeń, więc później muszą projektować tą stłumioną energię na innych lub własne ciała. To są bardzo logiczne procesy i istnieją systemy, które to dokładniej opisują m.in. medycyna chińska, ajurweda, huna.

$0.00

1 vote

[-]

fraktale (55) · 7 years ago

Przyjazny ateisto :D ewolucja nie jest losowa jest ukierunkowana na przetrwanie gatunku i najlepiej przystosowane organizmy przeżywają.Czynniki zmieniające geny też nie są losowe gdyż wynikają z praw fizyki i biologi.

$0.00

[-]

assayer (59) · 7 years ago

"ewolucja nie jest losowa jest ukierunkowana na przetrwanie gatunku"

A skąd ten pomysł?

$0.00

[-]

fraktale (55) · 7 years ago

Tylko najlepiej przystosowane gatunki do rozmnażania i przetrwania ewoluują dalej , martwe organizmy które się nie rozmnożyły nie przenoszą genów dalej,
głównym celem jest więc przekazanie informacji genetycznej dalej.
Przez bardzo dużą ilość powtórzeń wspierane są więc konkretne zmiany a nie przypadkowe.

To jest jak z liczbami losowymi w komputerze, wydają się być losowe ale sa generowane przez algorytm.

$0.00

[-]

thedragonnis (50) · 7 years ago

Czytałem z zapartym tchem, pomimo błędów (zawsze się czegoś czepiam). :D
Smutna historia, ale to jest normalne.
"Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze". Nie chcę teraz oceniać nikogo, ale to, że dla Ciebie babcia była wspaniała, to nie znaczy, że może dla kogoś innego też taka była? Widzę, że jesteś mądry, więc zrozumiesz o co mi chodzi.
Z drugiej jednak strony, też się zastanawiam np. dlaczego moja mama jest po 3 operacjach kręgosłupa i nie może normalnie funkcjonować? Czemu nie spotkało to kogoś innego?
Wiem czemu (a przynajmniej staram się to tak wytłumaczyć).
Gdyż każdy człowiek ma wolny rozum dany od Boga i to nie Bóg nami rządzi, tylko każdy kieruje swoim własnym życiem. To nie jest wina Boga, że mojej mamie spierdolili kręgosłup przy operacji i jest gorzej niż lepiej, tylko wina lekarza i winą Boga nie jest, że w dzieciństwie spadła ze schodów. Zdarza się, nic na to nikt nie poradzi.
Rak też nie jest, że tak powiem przypadkowy. Jest wiele czynników, które zwiększają zachorowanie na raka, typu palenie. Może być nawet bierne. A może złe odżywanie. To tylko przykłady.
Dążę do tego, że każdy z nas podejmuje decyzje, których nie do końca może być świadomy, a za x lat są takie tego skutki i to nie jest wina Boga, tylko każdej danej osoby. Ja straciłem fragment płuca i nie winię za to Boga, bo staram się myśleć dlaczego tak się stało i cieszyć, że straciłem tylko fragment, a nie całe.
Podobnie myślę, kiedy ktoś umiera. Umarła, ale odeszła do lepszego świata. Teraz jest właśnie czas na modlitwę, żeby Twoja babcia była w niebie, a nie czyśćcu. Trzeba starać się szukać pozytywów! :)

$0.00

1 vote

[-]

kapitanpolak (56) · 7 years ago (edited)

$0.00

[-]

thikim (25) · 7 years ago

Wiara jest łaską. Sam zresztą piszesz o "feralnym dniu". I masz rację. Wiara nie jest po to aby spełniać Twoje życzenia. Wiara jest po to abyś wiedział dokąd idziesz.

$0.00

[-]

goldinio (31) · 7 years ago

Ostatnio przemawia do mnie jasnowidz Krzysztof Jackowski. Wierze, że coś jest po tamtej stronie.

$0.00

[-]

fantomen (30) · 7 years ago

Misterium cierpienia zawsze będzie zmorą dla wierzących, ale nie można się poddawać. Moja mama po utracie pierwszego dziecka popadła w 2-letnią depresję i też "obraziła się na Boga", dopiero kiedy urodziła mnie poczuła, że sens życia do niej wraca.

Spróbuj porozmawiać z jakimś dobrym księdzem. Daj sobie szansę, pomodlę się za Ciebie.

$0.00